Dit gedicht schreef ik ter gelegenheid van het vijftigjarig jubileum van Lelystad en is een van mijn inzendingen naar de jury van de Stadsdichterverkiezing die op 1 juni 2017 plaatsvond in FlevoMeer Bibliotheek Lelystad. Al is Lelystad een relatief jonge, “puberende” stad, ik ben er wel geboren en getogen. Dat maakt Lelystad voor mij persoonlijk een historische stad met veel herinneringen. Ik ben er nog steeds met veel plezier woonachtig, te midden van familie en vrienden van wie het huis nooit een fietsbrug te ver is. Illustratie: Naomi Djairin.
Lelystad
Hier ben ik geboren
Hier stond eens mijn wieg
Ik ken haar kerken en haar kroegen
Hier heb ik zoveel lief
Hier zat ik op school
Hier liep ik hand in hand
Ik ken haar paden en haar parken
Hier lag ik aan haar strand
Hier blijf ik vertrekken
Om hier weer thuis te komen
Ik ken haar grillen en haar grieven
Hier durfde ik te dromen
Waar het huis van een vriend
Nooit een fietsbrug te ver is
Waar weerbarstig als water
Men als een dijk solidair is
Waar de ingenieur verheven
Waakt over het nieuwe land
In zijn stad die is gerezen
Uit klei en opgespoten zand
Deze stad die nog zo jong is
Tekent heel mijn leven
Deze stad van vijftig lentes
Waar is de tijd gebleven
